TELEVİZYON
Enterprise, Türkçesi Atılgan evet Atılgan ! tercumanı bulsak da sarılsak. Tabii “Firma” fazla kapitalist olurdu. Sosyal devletin sosyal TRT’sine “Şirket” de olurmuş ama o da fazla liberal. Zaten Mr. Spock’ın kulaklarının sivriliği müstehcen bulunmalıydı. Dul hanımların tahrik olma ihtimali yüksekti o yukarıya doğru incelen, sert kulakları görünce. Ve bir devlet televizyonunu seyredip tahrik olmak. Ne korkunç !..
Amerikalılara mahsustur başkalarıyla ilgili cinsel fanteziler kurmak. O ülke dışında biraz zor, televizyonda politikacılar izlerken mastürbasyon yapmak !
Aslında her televizyonun içinde bir kamera var. Her evde de bir kamera. Ve televizyonu seyredenin hayatı çok uzaklarda bir yerde seyrediliyor başka bir televizyonun ekranında. O seyredenlerin hayatları da başka bir yerde, başka bir televizyonda oynuyor. Hayatlar sıkıcı olunca bildiğimiz programlar, filmler, reklamlar devreye giriyor. Ama televizyonlar kapanınca kameralar çekmeye başlıyor içlerine hayatları. O hayatları Eskimolar seyrediyor! Eskimoların hayatlarını da İspanyollar. Her televizyonun içinde bir kamera var. Ve artık izlenmek istemiyorsa insanoğlu, artık müzedeki bir resim, akvaryumdaki bir balık gibi seyredilmek istemiyorsa, artık hücredeki bir mahkum, suikast tüfeklerinin dürbünlerindeki bir hedef gibi takip edilmek istemiyorsa kırmalıdır fırlatmalıdır televizyonlarını. Biter böylece onun hayatını buna, bunun hayatını şuna seyrettirme dönemi. Hep bu casus uydular. Onların işi ! tepemizde dolanıp duran. Altı milyar paranoyak yaratan bu uyduların işi. Perdeleri açık uyumasın kimse. Asla !..
Şu an, bana benzeyen biri başka birinin tüfeğinin üzerine geçirdiği dürbününden izleyip kendine şöyle fısıldıyor olabilir:
“Evet, ona kadar sayacağım. Eğer hareket etmezse vuracağım.” Ya da “beş dakika içinde başını kaşırsa ateş edeceğim.”
Eğer gerekli malzemem ve yeterli sabrım olsaydı ben yapardım çünkü. Oynayabilirdim, açık perdeli insanların hayatlarıyla onlar farkında olmadan, uzun menzilli, susturuculu bir tüfekle… namlu ne kadar uzarsa insan o kadar acımasızlaşıyor !...
Bugün televizyonda ölenler biz değildik. Ne güzel !