Sormadan görmeden edebilir mi gönül
Sevgiden muhabbetten sorgulayabilir mi zihin
Her yeri gösteren pencerem
Açabilir mi yenisini sen olmadan
Açık kapı vermeden anlamsızlığımdan
Üşüşebilirim başına kuruntumdan
Zedelenen iki yürek birken
Ağlamam artık kendime
Ne gördün ne işittin ki oyunu bozan
Sınırı aşan sözlerim dimağımı yakar
Pişmanlığım aynamı kırar
Ağlamam artık kendime
Gülümseyişimde aklıma düşerken sen
İzi kalmadan çıkaramadım kırgınlığını
Özür dilemenin binbir yolu varken
Sevgimin arkasına sığındım
Hiç olmak isterim hayatta paylaşırken sevgimi
Bölemem kuyunun içindeki suyu akar içime
Sonsuz susuzsuzluk vaad ediyorum sana
Taşırken beni benimle …
